Ασμήνιο

(Επιμέλεια : Καρβέλας Ευστάθιος)

Γραφικό χωριό, χτισμένο σε ενα λοφίσκο, δίπλα στο Πευκί τα οποιά τα χωρίζει ενα μικρο δασάκι. Προσφέρει μικρές τουριστικές ανέσεις στα μικρά αλλά περιποιημενα ξενοδοχεία του και φημίζεται για τα λίγα του μαγαζιά (ουζερί,ταβέρνες), τα οποία βρίσκονται στην κεντρική πλατεία του χωριού και στη μικρή παραλία του.

Παλαιότερα ο οικισμός ονομαζόταν ποτάκι έως το 1940. Η λέξη φανερώνει ότι ο τόπος ήταν γεμάτος από έλη. Με την επιχωμάτωση του ποταμιού και την αποστράγγιση των στάσιμων νερών έγινε γόνιμη γη.

Σύμφωνα με την παράδοση, το όνομα του οικισμού οφείλεται στο σύνθημα που χρησιμοποιούσαν οι Έλληνες στη ναυμαχία του Αρτεμισίου, που παρακαλούσαν να μείνει ο στόλος των Ελλήνων "ας μηνη". Στο τέλος της Τουρκοκρατίας, ο οικισμός ήταν τσιφλίκι του Οθωμανού Λατίφ μπέη, γιο του Μπεχλαβάν μπέη της Χαλκίδας. Πουλήθηκεαπό τον επίτροπο Τούρκο Χατζή Ισμαήλ μπέη στον Ιωσήφ Στόλη το 1835 και αυτός το πούλησε στους κατοίκους της περιοχής το 1847.